“Het voelt alsof ik aan het zwemmen ben met een steen om mijn nek”, zo vertelde een van onze vrouwelijke cliënten in onze praktijk voor relatietherapie over haar seksueel misbruik.
Haar verhaal was er, helaas, een van vele. Verdrietige, verscheurende en oneerlijke verhalen. Want zovele cliënten vertellen over hij (of zij) die ‘dat’ deed. Daar. Een keer, of vaak. Familie. Vriendje. Vreemde. Leraar. Op de sport.
Ze vertellen over de shock, het ongeloof, de genegeerde ‘nee’. Gebruikt, als een ding. De pijn. Ze vertellen over schuld en schaamte. Machteloos en hulpeloos. Wanhopig. Boos en woedend. Zelfverwijt. Ze vertellen over de verwijten en het onbegrip van anderen, als ze het al durven te melden. Vaak van mensen die het wisten, of hadden moeten weten, en niet ingrepen.
Ze vertellen over wat ze met die ervaringen deden. Onderdrukken. Het gevoel op slot zetten. Rationaliseren. Vergeten. Verdoven. Het hart afsluiten. Ze vertellen dat de ervaring zich herhaalde. Bij dezelfde dader of een ander. Soms vaak. Of nog steeds. Niet omdat ze dat wilden, maar omdat dat wat je niet heelt, zich nu eenmaal vaak herhaalt.
Ze vertellen over hoe het een schaduw werpt over hun relaties, hun seksualiteit, hun ouderschap en familiebanden. Dat vertellen ze, en nog veel meer. Bij ons in de praktijk, met horten en stoten, woedende tranen, en trillende ledematen. Of juist stil, ingetogen, met neergeslagen ogen.
Elke keer weer breekt ons hart. En elke keer weer, zetten we ons in om deze persoon te ondersteunen. Om de ervaring een plek te geven, om te zorgen dat zij of hij zich weer heel, waardig, mooi, goed, waardevol voelt. En om te zorgen dat ze weer open staan voor liefdevolle en respectvolle relaties, intimiteit, en sex. Mét grenzen.
Voor alle mannen en vrouwen die rondlopen met deze steen om hun nek; weet dat je hulp mag en kan vragen, dat het mogelijk is om te helen. Om weer vrij te zijn.
Je bent welkom in onze praktijk voor individuele en relatietherapie in Oosterbeek.
