Aan de binnenzijde van je ogen zitten receptoren die licht omzetten in elektrische impulsen, die via zenuwbanen naar de hersenen worden geleid. Op de plek waar al die zenuwbanen samenkomen en het oog verlaten, zitten zelf géén receptoren.

Met die plek, het punctum caecum of ‘blinde vlek’, kunnen we dus niet waarnemen. Het fascinerende is dat onze hersenen het gebrek aan informatie zelf aanvullen en we dus niet doorhebben dat we een deel van de wereld niet zien.

Als mens hebben we ook mentale en emotionele blinde vlekken.

Deels ontstaan die uit onwetendheid, uit het feit dat we niet ‘klaar’ zijn maar een mens in wording. We hebben een beperkt beeld van onszelf, maar door ons te ontwikkelen en door mooie en moeilijke dingen te ervaren, leren we onszelf beter kennen.

Maar ook in reactie op traumatische gebeurtenissen, nu of in onze vroegste jeugd, kunnen we uit zelfbescherming ervaringen en delen van onszelf wegstoppen, zodat we de ondraaglijke pijn ervan niet hoeven te ervaren.

Net als bij het oog zijn we blind voor deze blindheid. Op zich niet erg, want we mogen groeien in ons eigen tempo en zelf antwoorden vinden op de vragen die het leven ons stelt.

Anderzijds is het een gemiste kans op een vrijer en voller leven, zeker daar waar trauma ons in haar greep heeft en de manier waarop we trauma verhullen voor nieuw problemen zorgt.

Maar hoe kom je achter je blinde vlek als je hem niet kunt zien?

Soms, als het stil van binnen is, kunnen we op de randen van ons bewustzijn voelen dat er ‘iets is’. Een pijn die geheeld wil worden, een verlangen dat wil ontluiken, iets van onszelf dat we in de wereld willen brengen.

Soms zien we een glimp van onze blinde vlek in de relatie met onze partner. Daar waar anderen ons pijn doen of wij anderen pijn doen, kan onze blinde vlek actief zijn.

En soms ontmoeten we mensen die de blinde vlek in ons zien en benoemen. Dat kan confronterend zijn, maar ook een pad naar groei bloot leggen.

Wie je ook bent, wat je ook doet, je hebt een of meerdere blinde vlekken. Aan jou de keuze om deze te onderzoeken, in de spiegel te kijken, of anderen te vragen ze voor je te benoemen.