Emotionele en existentiële laag
Therapie is in de kern een proces van leren en helen. Niet op het niveau van cognitieve vaardigheden of praktische kennis, maar op de emotionele en existentiële laag die aan de basis ligt van alles: ons zelfbeeld, ons gevoelsleven, onze intieme relaties, onze carrière, ons ouderschap, onze vriendschappen, en de vele grote en kleine keuzes die vorm geven aan ons leven.
Therapie legt bloot waar onze vroegste ervaringen en lessen ons gevangen houden en brengt diepe emotionele stromingen in kaart. Het toont de ongezonde manieren waarop we omgaan met moeilijkheden, zoals verslavingen, agressie, liegen, jezelf teruggetrekken, pleasen, of perfectionisme. Allemaal manieren bedoeld om ons te beschermen tegen pijn, maar vaak de bron van grote(re) moeilijkheden.
Therapie brengt ons ook in contact met onze schaduwkant, oftewel die delen van ons waar we ons voor schamen, die we onderdrukt hebben of bedekken onder uiterlijk vertoon. Dat kunnen delen zijn waar vroeger thuis geen ruimte voor was of waardoor we werden buitengesloten of gepest.
Therapie heelt ook de trauma’s die elk van ons met zich meedraagt door het toedoen of de nalatigheid van anderen. Denk hierbij aan misbruik, afwezige ouders, verbaal en fysiek geweld, scheiding, maar ook gebrek aan grenzen, verwaarlozing, prestatiedruk, emotionele armoede, harde straffen en afgewezen worden op basis van gender of geaardheid.
Humaner mensbeeld
Meer dan het toepassen van een model of set technieken, heeft therapie betrekking op de relationele aard van de mens. We hebben immers een relatie met onszelf, met anderen en de wereld om ons heen. De mogelijkheden en moeilijkheden die we ervaren staan dus nooit op zichzelf, maar hebben verband met andere zaken. Dit vergt een holistische kijk op mens-zijn die verder gaat dan alleen een focus op symptomen.
Om deze reden hebben wij ook geen patiënten maar cliënten. Wij werken bewust niet met DSM-diagnoses, omdat in onze optiek een geïsoleerd label van stoornis of ziekte belemmerend werkt. Wij zoeken naar een humaner, dieper begrip van waarom mensen doen wat ze doen en wat ze nodig hebben voor een beter en fijner leven. Hierdoor voelen cliënten zich bij ons gezien en geaccepteerd.
Feit is dat elk mens baat heeft bij therapie. We hebben allemaal wel ‘iets’ waar we mee worstelen, iets dat ons tegenhoudt. Dat geldt ook voor stellen. Relatieproblemen – b.v. kwetsend conflict, twijfel, ontrouw, moeite met intimiteit – ontstaan veelal doordat partners hun persoonlijke worstelingen meenemen in de relatie en die worstelingen vervolgens op elkaar inhaken. Het is dus niet de schuld van één iemand, maar een samenspel van diepere patronen. Die we overigens in een volgende relatie vaak weer tegenkomen, tenzij we ze bij de kern aanpakken.
Therapie biedt de mogelijkheid om trauma’s te helen, de relatie met onszelf te versterken en om gezonde coping mechanismen aan te leren. Therapie biedt ook ruimte om in het reine te komen met onszelf, oude emotionele lasten los te laten, onze schaduwkant te omarmen en emotioneel vrijer te worden.
Voor stellen biedt therapie ook de ruimte om de relatie een nieuwe impuls te geven. Dat kan de relatie redden van een pijnlijke breuk of de relatie na een scheiding beter maken voor eventuele kinderen. In therapie leren partners om oude pijn los te laten, op een gezonde manier conflict met elkaar te hebben, grenzen te trekken, meer ruimte te maken voor emoties en te genieten van meer intimiteit. Andere stellen werken aan het verdiepen hun vriendschap en hebben meer gedeelde betekenis.
Innerlijk fundament voor het leven
In wezen biedt therapie ons drie belangrijke dingen.
Ten eerste vermindert therapie ons lijden. Door oude pijn en emotionele lasten los te laten, hoeven we ook minder gebruik te maken van ongezonde coping en ervaren we minder leegte, wanhoop, woede, minderwaardigheid, angst of verdriet. Therapie biedt geen recept voor een pijnvrij leven, maar wel voor meer rust en stevigheid in onze basis.
Ten tweede maakt therapie ons vrijer, gelukkiger en vitaler. We voelen ons beter over onszelf, verbinden ons makkelijker met anderen en behandelen anderen met meer compassie. Ook worden we veerkrachtiger en raken we minder snel van slag door tegenslagen. Plus, wanneer we bevestiging, veiligheid en waardering eenmaal in onszelf verankerd hebben, hoeven we die niet meer zo krampachtig in de buitenwereld te zoeken. Dat maakt ons authentieker en meer benaderbaar.
Ten derde opent therapie een pad naar wezenlijke verandering. Trauma houdt ons gevangen en claimt onze aandacht, maar door te helen komt er ruimte en energie vrij voor nieuwe groei. Onze cliënten ontdekken dat het mogelijk wordt hun relaties, gezin en carrière naar een hoger plan te tillen, bijvoorbeeld met meer intimiteit en verdiepte communicatie. Vrijer van oude pijn, komen we ook in contact met nieuwe behoeften, emoties, kwaliteiten en verlangens, die richting geven aan ons leven.
Al met al levert therapie een nieuwe existentiële blauwdruk op, een steviger innerlijk fundament voor de rest van ons leven. Daarop kunnen we rijkere en sterkere relaties bouwen, met onszelf en onze dierbaren.
Zodoende is ook therapie van ouders – of die nu nog samen of al gescheiden zijn – een waardevol cadeau voor hun kinderen. Het stelt kinderen in staat op te groeien in een situatie waar het harmonieuzer is, de liefde vrijer stroomt en kinderen meer zichzelf kunnen ontplooien, in plaats van dat ze de pijnlijke patronen van eerdere generaties kopiëren of vast komen te zitten in een loyaliteitsconflict tussen hun ouders.