Elk menselijk gedrag komt voort uit een positieve intentie. Dat betekent helaas niet dat de manier waarop we iets nastreven altijd positief uitwerkt. Soms doen we anderen pijn. Een gezonde manier om hiermee om te gaan is om je excuses aan te bieden. Maar de ene ‘sorry’ is de andere nog niet, dus wat werkt nu wel en wat niet?
Erkenning
Het begint allemaal bij het erkennen van de pijn van de ander. Hierdoor kan de ander de pijn makkelijker dragen en hoeft de ander niet te vechten voor erkenning, hetgeen vaak leidt tot slepende conflicten. Bijvoorbeeld “Ik kan echt zien dat wat ik zei je verdrietig heeft gemaakt.”
Verantwoordelijkheid nemen
Vervolgens is het belangrijk dat je verantwoordelijkheid neemt voor jouw aandeel, dus erkent dat het inderdaad deels of geheel door jouw toedoen is dat de ander pijn heeft. Dit is ook een vorm van erkenning. “Ik was boos en ik zei daardoor harde dingen. Dat had ik niet moeten doen.”
Concrete acties
Dan is het zaak er consequenties aan te verbinden, door te zeggen wat je voortaan gaat doen om dit te vermijden. “Ik zal voortaan als ik boos ben pas reageren als ik mijzelf rustig heb gekregen.” Hiermee groei je zelf en kan het vertrouwen van de ander herstellen.
Voelen en menen
Als laatste is het belangrijk om wat je zegt te voelen én te menen. Dat betekent dat je je emotioneel openstelt voor de pijn van de ander en dat ook binnen laat komen. Goed dus om je ego opzij te zetten.
Als je dit doet, tijdig en oprecht, kan je relatie uit een pijnlijke situatie komen. In relatietherapie kun je dit heel goed onder begeleiding doen.
